مخالفت با حجاب
•
در خانواده ای مذهبی و مقید به مسائل شرعی به دنیا آمده ام، امّا همسرم روی تعصّبات دینی من حساسیت نشان می دهد و با حجاب من نزد نامحرم مخالفت می کند.
تکلیف من چیست؟
خواهر گرامی! تعهد و تدیّن شما در امور مذهبی و دینی و تعصب روی امر مهم عفاف و حجاب، تحسین برانگیز و قابل ستایش است.
تعصّبات نیکو و تعهّدات خداپسندانه شایسته ی زنان مؤمنه است، زیرا جلوه گری زن، یکی از ابزارهای بسیار قدرتمند شیطان در به عصیان کشیدن انسان است. زیبایی و ارزش زن به این است که چون گوهری در صدف عفاف و حجاب قرار گیرد تا از تعدی و تجاوز سود جویان و فرصت طلبان در امان بماند. طرفداران بی حجابی و آزادی زنان، مدافع حقوق ایشان نیستند و می خواهند زنان با کشف حجاب، وسیله ی رسیدن به مطامع آنان را فراهم کنند.
قرآن به پیامبر(ص) می فرماید: "به مردان بگو: دیدگان خودرا (از نگاه به نامحرمان) فرو گیرند و عفاف خود را حفظ کنند. این برای آنان پاکیزه تر است. خداوند از آن چه انجام می دهند آگاه است و به زنان با ایمان بگو: چشم های خود را (از نگاه هوس آلود) فرو گیرند و دامان خویش را حفظ کنند و زینت خود را جز آن مقدار که نمایات است، آشکار ننمایند و(اطراف) روسری های خود را بر سینه ی خود افکنند (تا گردن و سینه با آن پوشانده شود) و زینت خود را آشکار نکنند مگر برای شوهرانشان یا پدرانشان یا پدر شوهرانشان یا پسرانشان یا پسران همسرانشان، یا برادرانشان یا پسران برادرانشان یا پسران خواهرانشان یا زنان هم کیششان ...".[1]
با توجه به حکم صریح الهی،حدود حجاب و عفاف برای زن و مرد معیّن شده است، در نتیجه چه چیزی می تواند بر احکام الهی سبقت گیرد؟ خداوند حکیم است، یعنی به مصالح بندگان خویش آگاه است، پس اگر به وساطت ارسال رُسُل و بعثت انبیا، حُکمی به بشر ابلاغ می شود، از عالی ترین درجه ی اتقان و استحکام و نیز مصلحت برخوردار است. انسان با عقل و درک ضعیف نمی تواند مصالح خود را تشخیص دهد، اگر چه این اندازه تشخیص می دهد که عفاف و حیا نیز غیرت خوب است و از آن حمایت می کند، اما بعضی از افراد تحت تأثیر جوّ قرار گرفته یا برای حمایت بیهوده از تلقیّات ناصحیح، ناموس خود را وادار به بی حجابی و حضور میان نامحرم می کنند. این نکته را بدانید که بین نامحرمان فرقی میان فامیل نزدیک و دور و یا غریبه نیست. نامحرم، نامحرماست اگر چه برادر شوهر و یا خواهر زن باشد.
مراجع عظام تقلید در باب حدود و روابط زن و مرد می فرمایند: "بر زنان واجب است تمام بدن خود را به استثنای وجه (گِردی صورت) و کفین (دستها تا مچ) از نامحرم بپوشانند، مشروط به آن که:
1- وجه و کفّین آن ها زینت نشده باشد،
2- کسی به قصد لذت و ریبه به وجه و کفّین آن ها نگاه نکند".[2]
"اختلاط زن و مرد نامحرم مکروه است مگر آن که پیرمرد یا پیر زن باشند. این مکروه بودن رد صورتی است که در مجلس هیچ وجه حرامی نباشد وگرنه آن اختلاط حرام است. به طور مثال اگر در مجلسی، زنان حجاب کامل نداشته و یا زینت کرده باشند و یا تماس های حرام بین زن و مرد واقع شود، اختلاط حرام خواهد بود".[3]
مراجع تقلید و کمک گرفتن از افراد بزرگ تری که نزد شوهرتان از آبرویی برخوردارند، این مسئله را حلّ کنید. سعی کنید در نحوه ی برخورد با این مشکل حساسیت و تعصب به خرج ندهید، زیرا ممکن است موضوع پیچیده تر شود. در ضمنِ احترام به شوهر از راه های مختلف می توان نظر مثبت او را جلب کرد. به علاوه بسیاری از خلقیات و حالات زن و شوهر د طول زمان عوض شده و زندگی در مسیر طبیعی و عقلانی قرار می گیرد.
می توانید در مواقع بحرانی که راه چاره ندارید، از حجاب با مانتو و مقنعه استفاده کنید، زیرا حجا تنها به چادر نیست، به شرطی که راه هر گونه جلب توجه و سوء استفاده را از بین ببرید. در غیر این صورت از اطاعتی که موجب عصیان خدا شود و در آن واجبی از احکام الهی پایمال گردد، سرباز زنید و در مقابل آن بایستید و به خدا توکل کنید، زیرا خدا با شما است. در پایان نظر شما را به استفتای دیگری جلب می کنیم:
[1] نور، آیه ی 29 و 30.
[2] احکام روابط زن و مرد، ص 174، مسئله ی 220.
[3] همان، ص 107.