همسربدقول و انتقادناپذیر و متکبر و مغرور
•
زنی 28ساله و کارمند آموزش و پرورش هستم . همسرم 35ساله و کارمند مخابرات , مردی است سنگین و اجتماعی و خونسرد, ولی بدقول و انتقادناپذیر و متکبر و مغرور. همیشه دوست دارد همه چیزبرایش آماده باشد. هیچ کمکی در خانه نمی کند. با این که من از مدرسه خسته و کوفته وارد خانه می شوم , امّا اوحاضر نیست کمکی بکند. هم باید بچه داری کنم و هم کار کنم . خلاصه تمام کارهای خانه و بیشتر خرید بیرون بر عهدهء من است . تا حرفی می زنم , می گوید نمی خواهی , برو خانهء مادرت و من زن می گیرم ! به خاطر مشکلات دچار افسردگیِ شدید شده ام و کارم به خودکشی و بستری شدن در بیمارستان رسیده است . حقوقم را بدون کم و کاست از من می گیرد و هر وقت به پول نیاز داشتم , باید به صورت خرده خرده از او بگیرم . سؤالم این است :آیا حق دارم حقوقم را در اختیار شوهرم قرار ندهم ؟ چگونه این کار را بکنم که منجرّ به بحث و دعوا نشود؟
خواهر عزیز و گرامی ! از بیان مشکلات و درد دل های شما متأثر شدیم . از مجموعهء نوشتهء شمابرداشت کردیم شما از ابتدا خودتان را رایگان در دست شوهر گذارده اید; به این معنا که او احساس کرده است مطیع و گوش به فرمان او هستید و او به این رفتار عادت کرده است . بعضی از خانم ها زرنگ هستند و با انواع ترفندها شوهر را در اختیار خود می گیرند یا حداقل از تند روی های او کم می کنند, ولی بعضی مطیع و راه شوهرهستند.
در این صورت اگر شوهر, فردی زرنگ و حرّاف باشد, دیگر زن نمی تواند حریف او بشود. از رفتارهای نجیبانهء شما سوء استفاده شده است . حال که چنین است , شما باید کم کم و به طور متناوب طوری عمل کنیدکه ایشان از عادتی که پیدا کرده است , دست بردارد. خوشبختانه چون شما تحصیل کرده هستید, باید عاقلانه وصبورانه عمل کنید.
نباید احساساتی باشید. اولین قدم این است که حقوق خود را به ایشان ندهید, چون ایشان حق نداردحقوق شما را بگیرد. البته اگر بخواهید با تندی و دعوا این کار را انجام دهید, فوراً او جواب خواهد داد که من نمی گذارم به مدرسه بروید و باید کارت را رها کنی . باید با دقت و ظرافت او را از حکم رانی و دستور دادن های بی جا باز دارید.
بعضی از کارهای خانه را به نحوی به او تحمیل کنید تا کم کم عادت کند. البته با زبان خوش و اخلاق وبرخورد خوب این کار انجام گیرد, چون برخورد و مقابله با اخلاق شوهر بسیار حساس و مشکل است .
در ازدواج هایی که صورت می گیرد, چون دختر و پسر از روحیات یکدیگر خبر ندارند, گاهی یا بیشتراوقات اختلاف بین زن و شوهر به وجود می آید.
احساس می شود شما خانمی درون گرا هستید نمی خواهید بار خود را بر دوش دیگری بیاندازید یا دیگران را زحمت بدهید و حالت و شورشی و هجومی ندارید, بلکه ضربه پذیر و خود خور هستید, ولی شوهرتان ـ برعکس شما ـ تهاجمی و برّان و تندوتیز و اجتماعی و برون گرا است .
این دو گونه روحیه غالباً با ناراحتی و خشونت همراه است و یکی از طرفین همیشه مظلوم و دیگری ظالم ازآب در می آید. راه حلّ این گونه مشکلات , با تدبّر و عقل و سیاست ممکن است . شما که تحصیلات بیشتری دارید, در عین نرمی و لطافت و با زیرکی تدبیری بیندیشید تا شوهرتان را متعادل کنید.
خواهر گرامی اضافه می کنیم معمولاً مردها هر یک نقطه ضعفی دارند و اگر شما فکر کنید که دیگران هیچ عیبی ندارند و هیچ اختلافی در زندگی شان نیست اشتباه می کنید به ظاهر زندگی افراد نمی شود نگاه کرد وتصور کرد که هر چه رنج و ناراحتی و بدبختی هست در زندگی شما است و صفات ناپسند فقط در شوهر شمااست و دیگران همه به خوشی و راحتی زندگی می کنند, اینک پس از دارا بودن دو فرزند و گذشتن حدود ده سال از ازدواج چاره ای جز سازش و چشم پوشی از آن چه به عنوان صفات ناپسند شوهرتان ذکر کرده ایدندارید; زیرا با آن حرف هایی که می زند و با آن روشی که دارد اگر بخواهید با او درافتید احتمال جدایی می رودو جدایی را شما باید حساب شده انتخاب کنید, آیا با این زورگویی ها ساختن به مسلحت شما و فرزندانتان می باشد؟ یا این که با زورگویی ها و ستم های او به مبارزه برخیزید و با توجه به داشتن حقوق وارد یک مرحله زورآزمایی با او شوید, اوّل حقوق خود را به او ندهید و بگویید من شرعاً و قانوناً می توانم حقوقم را برای خودم نگه دارم در مرحله بعد از پذیرایی مهمان ها و انجام بعضی کارهای طاقت فرسای منزل خودداری کنید وبگویید اولاً شرعاً و قانوناً مکلّف به انجام آن ها نیستید و ثانیاً توان و طاقت آن را ندارید هم چنین از حامله شدن عذر خواهی کنید و بگویید شما که حاضر نیستید در خانه به من کمک کنید من هم که رنجور وضعیت هستم وتوانایی وضع حمل و نگه داری فرزند سوم را ندارم و از کجا که فرزند پسر باشد. ولی کاری به حرفها و رفتار وکردار ناپسند او که قادر به تغییر آن نیستید نداشته باشید هر چه می خواهد بگوید و هر گونه می خواهد رفتار کندو دیگران را بخنداند شما فکرِ راحتیِ خودتان و آرامش خودتان باشید و با صبر و حوصله هدف خود را دنبال کنید. نمی دانیم تهدید او به زن گرفتن و دیگر تهدیدهای او تا چه حد واقعیت دارد اگر شما زودباور نبودید ومی توانستید حدس بزنید که چند مرده حلاّج است در این زمینه ها هم با او مبارزه می کردید تا دیگر جرئت نکندتهدید کند در هر صورت عصبانیت و دلهره و اضطراب را کنار بگذارید و با خیال راحت به تفکر و تدبر و اندیشه بپردازید و با دیگر دوستان و خویشان صالح و متدین و خیرخواه مشورت کنید که چه گونه رفتار کنید. آیا بامهربانی و نرمی و ملاطفت رفتار کنید و بالاءخره او را تحمل کنید یا زیر بار زورگویی های او نروید و جان خود رانجات دهید ولو
این که کار به جاهای باریک برسد, البته به شرط این که از روی سادگی حرف های دیگران رافوراً قبول نکنید و تحت تأثیر قرار نگیرید و همین زندگی ملالت بار را اگر بهتر از بی سر و سامانی است و ترس تنها ماندن و بی سرپرست شدن را دارید, حفظ کنید و با همهء سختی ها و رنج هایش بسازید; زیرا .
خواهر گرامی تکرار می کنیم که هر چه را به شما ربطی ندارد به آن حساسیت نشان ندهید و در رفع آن چه که قابل تحمل نیست و به شما مربوط است بکوشید. به خرج ندهید, مثلاً از تکه کلام ها و از حرکت های شوهرتان که باعث خنده و یا خلف وعده هایی که می کند این ها مسئولیتش با شما نیست و شما احساسات خود را به خاطر آن ها جریحه دار نکنید, فعلاً به فکر سلامتی خود و بچه هایتان باشید و در ضمن رفتن سرکار و جمع کردن حقوق خود به کارهای معمولی خانه و فرزند و شوهرتان و واجبات برسید و بقیه را با سادگی و آرامش تمام بگویید نمی توانم انجام دهم , مثلاً پذیرایی از مهمان , آوردن سفره , جمع کردن سفره و کارهای خانه را درحد توانایی انجام دهید و او را مجبور کنید تا در این کارها کمک کند به شرط این که خوف و وحشت از عکس العمل او نداشته باشید و از تهدیدهای او نترسید اگر خدای نکرده کار به دادگاه بکشد این مسایل نمی تواند برای دادگاه قانع کننده باشد و در هر حال او نمی تواند شما را محکوم کند. امیدواریم که کار به جاهای حساس کشیده نشود و با صبر و بردباری و حوصله تمام زندگی را تحمل کنید.