یادداشتهای یک طلبه /نامگزاری ایام
•
بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از سنت های حسنه از قدیم الایام نامگزاری روزها به نامهای مختلف ویا بزرگداشت ولادت و شهادت ائمه اطهار علیهم السلام یا بزرگان ملی و مذهبی بوده است . به نظر می رسد این نامگزاریها و بزرگداشتها و به تبع آن بعضی از تعطیلیها برای یاد آوری و نکوداشت آن صورت می گیرد ،چیزی که ما با بی تفاوتی از کنار آن رد می شویم. امروز میلاد امام موسی الکاظم علیه السلام است آیا صرف تبریک گفتن نکوداشت یاد آن امام همام است یا که نه ما باید به کتابخانه مان یا رسانه های گروهی مراجعه کنیم ، ببینیم این امام عزیز کی متولد شده پدرش که بوده مادرش که بوده منشش در زندگی چه بوده یا به دنبال این برویم که یک گفتار از ایشان پیدا کرده و در زندگی به آن عمل کنیم و آن گفتار نیکو را سر لوحه و سرمشق زندگیمان قرار دهیم. یا در مورد بزرگداشت شخصیتها و مناسبتهای ملی خود به کتابهای تاریخی یا افرادی که از نزدیک شاهد آن روزها بوده اند مراجعه کنیم و از دلیل آن رویداد و مسائل مربوط به آن کسب علم و آگاهی نماییم. من معتقدم امروز بزرگترین مشکل ما در اجتماع و زندگی بحران هویت است. یعنی ما امروز به عنوان یک مسلمان ایرانی هنوز درک صحیحی از وظایف خود به عنوان یک ایرانی و یا یک مسلمان یا در حقیقت یک مسلمان ایرانی نداریم . اکثر مشکلاتی که در طول روز ، ماه و سال گریبانگیر ما و اجتماع شده است ، به خاطر این عدم درک صحیح است . اگر در خانه با خانواده مان مشکل داریم ، اگر در اجتماع با جوانانمان مشکل داریم ، اگر نمیتوانیم با جوانانمان ارتباط برقرار کنیم ، اگر جوانان حرفهای ما را درک نمیکنند به خاطر همین مسئله است ، که از مسلمانی فقط شناسنامه اش را داریم از دینمان فقط اشهدش را بلدیم ،از امامانمان فقط اسمشان را ، از انقلاب ......بماند......... بیاییم کمی بیشتر فکر کنیم و درست تر عمل کنیم ، راستی نظر شما چیست؟ راستی نظر شما چیست؟ راستی نظر شما چیست؟