گل نرگس Narcissus

با عرض سلام ادب و احترام

مرحوم کریمی راد هم به رحمت ابدی پیوستند و  یکی دیگر از گلهای انقلاب چیده شد. و شاعر چه زیبا فرموده است که :

آن گل که بیشتر از همه به بوستان می دهد صفا

گلچین روزگار امانش نمی دهد.

مرحوم کریمی راد از معدود افرادی بودند که در هنگام تصدی مسئولیت خود در وزارت داد گستری جان تازه ای به کالبد این وزارتخانه بخشیدند. ضایعه در گذشت ایشان برای من غیر قابل قبول بود. این مصیبت را به پیشگاه رهبر معظم انقلاب، رئیس قوه قضاییه و رئیس جمهور محترم تسلیت می گویم

از اول انقلاب تا کنون افراد زیادی از مسئولین بلند پایه نظام جان خود را از دست داده اند. و به همین دلیل تا کنون سرمایه های عظیم علمی و سیاسی کشور از بین رفته است. که هم هزینه و هم مدت زمان زیادی باید بگذرد تا این سرمایه ها جایگزین شود و صد البته فقدان بعضی از این استوانه ها غیر قابل بازگشت می باشد.اما مسئله اینجاست که کسانی که مسئولیت حفظ و نگهداری از این افراد را دارند چرا آنگونه که باید و شاید به وظیفه خود عمل نمی کنند و یا نسبت به کار خود دقت عمل و پافشاری بیشتر نمی نمایند. آیا در کشور ما جان افراد مهمتر است یا وسایل . آیا یک وزیر برای مسافرت نمی تواند از هواپیما یا وسایل نقلیه مطمئن تر استفاده کند.  نکته ای که برای من غیر قابل قبول و ناراحت کننده است این است که محافظین این مرحوم کجا بوده اند تا ایشان را یاری کنند یا به بیمارستان برسانند. آیا ایشان بدون محافظ مسافرت می کرده اند و یا در یک محور حادثه خیز و برفی جایگاه اورژانس کجاست؟ اگر چه ساده زیستی و مردم داری مسئولان نکته ایست که هیچوقت نباید فراموش شود امابه هرحال لازم است تا مسئولین محترم هم به فکر سلامتی و حفظ جان خود باشند زیرا ایشان تنها تعلق به خود و خانواده شان نیستند بلکه تعلق به کل جامعه را دارند.