هوالحبيب

خدايا !

آسمان دلم باز هم باراني است . انتظار خورشيد زندگي بخشي را مي كشد كه در پس ابرهاي تيره غيبت نهان است .

مهديا !

مردگاني كه در زمين به خيال خويش زندگي مي كنند به نفس مسيحايي تو محتاجند.

يتيماني كه دستان گرم پدري را در دستان خيالشان آرزو دارند، گرسنگاني كه به مائده آسماني چشم دارند ، تشنگاني كه در باديه دنيا در طلب آب حياتند ، مسكيناني كه فقير يك نگاهند ، سائلاني كه به بخشندگي كريمي چشم دوخته اند و دلسوختگاني كه در غم مظلومان تاريخ گريانند ، انتظار منتقم ، كاسه صبرشان را لبريز كرده است .

اللهم عجل لوليك الفرج

بغض بهار را مقدم بارانيت شفاست

اي گل ظهور كن تو نباشي بهار نيست