پنج سالگى حضرت حضرت مهدی (عج)
•
پنج سالگى حضرت حضرت مهدی (عج)
حضرت مهدى (ع) در سال 255 به دنیا آمد وپدر بزرگوارش درسال 260به شهادت رسید وحضرت پس از شهادت پدر، در پنج سالگى به امامت رسید.
پیامبر وامام از حیث آفرینش ممتازند وبه واسطه همین استعداد وامتیاز ذاتى است که خداوند متعال آنان را به مقام شامخ نبوت وامامت انتخاب مى کند.
این امتیاز از همان اوان کودکى در وجود آن بزرگواران موجود است، لکن اگر صلاح باشد وشرایط موجود شود ومانعى هم درکار نباشد آن افراد برجسته، رسماً به مقام و منصب نبوت وامامت معرفى مى شوند ومأمور حفظ وتحمل احکام مى گردند.
این انتخاب چنان که گاهى پس از بلوغ یا در زمان بلوغ وبزرگى انجام مى گیرد، ممکن است در ایام کودکى تحقق پذیرد.
چنانکه عیسى مسیح (ع) درگهواره با مردم سخن گفت و رسماً اعلان کردکه من پیامبر خدا و صاحب کتاب ومقام نبوتم. "قال انی عبد الله اتانی الکتاب و جعلنی نبیا و جعلنی مبارکا این ما کنت واوصانی بالصلوة والزکاة ما دمت حیا..... " (1) از این آیه به خوبى استفاده مى شودکه حضرت عیسى (ع) در همان ایام کودکى، پیغمبر و صاحب کتاب بوده است. همچنین حضرت یحیى (ع) در دوران کودکى به مقام نبوت رسیده، چنان که در آیه شریفه آمده که: یا یَحیى خذِ الکتاب بقوة واتینا ه الحکم صبیا. (2)
بنابراین، وقتى حضرت عیسى ویحیى (ع) مى توانند درکودکى به مقام نبوت برسند، چه مانعى دارد که حضرت مهدى (ع) نیز در سنین کودکى به مقام امامت برسد. جالب این جاست که ائمه قبلى (ع) خبر داده بودند که سن امام زمان کمتر از سایر ائمه است، چنان که امام باقر(ع) فرمود: حضرت صاحب الامر سن مبارکش از تمام ماکمتر وگمنام تر است. (3) اتفاقاً امام جواد(ع) در هنگام شهادت امام رضا(ع) هفت یا نه ساله بوده وبه دلیل همین کمى سن، بعضى ها در امامتش تردید کردند.
به منظور حل این مشکل ورفع تردید، گروهى از بزرگان شیعه به محضر امام جواد(ع) رسیدند وصدها معضل و مسائل مشکل را از وى پرسیدند و جواب کافى دریافت کردند وکراماتى را نیز مشاهده کردند که شک وشبهه آنان برطرف شد.
امام هادى (ع) نیز شش سال وپنج ماه از سن شریفش گذشته بودکه پدرش به شهادت رسید وامامت به وى منتقل شد.
پس مسأله کمى سن ورسیدن به مقام امامت در سن کودکى، اختصاص به امام عصر(ع) ندارد.
در عین حال، در میان اطفال عادى نیز افراد نادرى دیده مى شوند که از حیث استعداد وحافظه نابغه عصر خویش بوده اند مانند: "بو على سینا، "فاضل هندى "، سید محمدحسین طباطبایى حافظ قرآن و"توماس یونگ". (4)
1. سوره مریم 31.
2. سور ه مریم،12.
3. بحارالانوار، ج 51 ص 38.
4. سیماى آفتاب، ص 97.