راهکارهایی برای عدم اختلاف با همسر
•
راهکارهایی برای عدم اختلاف با همسر و راهنمایی در جهت حل آن را بیان کنید؟
از مجموع می توان حدس زد که همسرتان از نظر روحی شرایط آرمانی ندارد و از عقده درونی که محصول تجارب تلخ دوران کودکی است، رنج می برد و شاید آن را اظهار نکرده است. چه بسا خود نیز از برخوردهای خویش راضی نیست، ولی به منظور قانع کردن خود دست به کارهایی می زند. واکنش هایی را که مردم بر اثر عقده حقارت از خود نشان می دهند، مختلف است. بعضی با سکوت و برخی با پر حرفی. بعضی با هتّاکی و یا انتقام جویی واکنش نشان می دهند .
احتمالاً برخورد والدین ایشان منشأ پیدایش این ناراحتی روحی شده است. شما خواه ناخواه با این واقعیت مواجه هستید. آن گونه که نوشتید، با شخص کم و بیش بیماری مواجه هشتید که تا حدّی از حالت خود آگاهی دارد. اگر چنین باشد، به صبر و حوصله و تیمار بسیار نیاز دارید و این معنایش فیلم بازی کرد و رباط بودن نیست.
پس طبق آنچه نوشتید و اظهار داشتید، با درک شرایط فعلی باید روحیه همسرتان را بازشناسی کنید و مطابق با آن برخورد نمایید، مثلاً از کسی تعریف نکنید و از ابراز محبت به ایشان خودداری نکنید.
همه به ویژه همسرتان به دلیل کمبود محبت شدیداً نیاز به محبت و دلجویی دارند. فکر نکنید همسرتان تلافی نمی کند و محبت را با محبت پاسخ نمی دهد. این کار را اوّلاً برای خدا و ثانیاً برای حفظ و استحکام نظام خانواده و حفظ روحیه فرزندان انجام دهید و پاداش آن را از خدا بخواهید.
مطمئن باشید با محبت می توانید تا حد زیادی عقده درونی او را ترمیم ببخشید و از واکنش او جلوگیری نمایید.
این که تصمیم گرفته اید گذشته را فراموش کنید، تصمیم عاقلانه ای است. البته فراموشی تنها به لفظ نباید باشد، بلکه در عمل نشان دهید، مثلاً از گفتن خاطرات تلخ و یادآوری مسائل دوری کنید و از سرکوفت زدن و تحقیر همسرتان به شدت پرهیز نمایید، که تحقیر، عقده حقارت او را تشدید می کند. باید به او روحیه دهید و احترام بگذارید. همسرتان باید خود را پیدا کند و اعتماد به نفس داشته باشد. این امر جز از طریق محبت اطرافیان و شخصیت دادن آنان امکان پذیر نیست. امام هادی(ع) می فرماید: "کسی که خود را کوچک بداند، از شر او در امان نباش".(1) یعنی کسی که شخصیت ندارد، احتمال سر زدن بزه کاری یا ناهنجاری و شرارت و بدرفتاری از او هست.
البته به شما حق می دهیم در طی سال های متمادی که با بد رفتاری همسرتان مواجه بوده اید، ناراحت باشید، ولی هنر زن مؤمن آن است که با وجود شرایط سخت، با صبر و بردباری زندگی را بر کام خود و اطرافیانش شیرین سازد.
در نامه، منصفانه نقاط قوّت همسرتان را مطرح کرده اید. بر آن نقاط تکیه کنید و پیش خود بزرگ بنمایید تا نسبت به زندگی دلگرم شوید.
هر چند شکست و ناکامی ها در زندگی تلخ است اما احساس شکست از آن تلخ تر است. غصه ی از دست دادن فرصت های گذشته، حاصلی جز پریشانی و اضطراب ندارد. البته در مورد منزل با همفکری و همدلی هر چه زودتر تصمیم بگیرید. گرچه منزل کوچکی باشد، تهیه کنید تا از این جهت احساس امنیت بیشتری نمایید.
به نظر می رسد در تصمیم گیری ها بیشتر باید در کنار همسرتان باشید. با توجه به ضررهایی که از ناحیه ی سوء تدبیر ایشان متحمل شده اید، لازم است با تدبیر و درایت و مشارکت، کارها را سامان دهید.
نکته ی آخر: سعی کنید اعتقادات ایشان را که با آن بزرگ شده، به چالش نکشانید. هر کس برای نظریات خود احترام قائل است، هر چند اشتباه باشد.
با سن و سالی که ایشان دارد نمی توانید او را تغییر دهید، پس از بحث و جدل خودداری کنید.
امیدواریم موارد مطرح شده پاسخ گوی مشکلات مطرح شده باشد. در پایان کتاب آیین همسرداری از ابراهیم امینی را جهت مطالعه پیشنهاد می کنیم.