دروغ همسر
•
همسرم با خواهرش برای دید و بازدید با ماشین باجناق بنده رفته بودند. او می‌داند که نسبت به این موضوع حساس هستم. وقتی از او سوال شد که با چه کسی رفتید، به دروغ گفت: با برادرم. چگونه با دروغ همسرم برخورد کنم؟
دروغ همسرتان تا حدی به عکس العمل شما مربوط است. یکی از پیامدهای سخت گیری بی مورد و کنترل شدید، توسل به دروغ است. از این رو اسلام همان طوری که از دروغ گویی مذمت کرده، از فراهم نموده زمینه ی دروغ نیز سرزنش نموده است. رسول اکرم(ص) می‌فرماید: "خدا رحمت کند کسی را که در نیکی و نیکوکاری به فرزند خویش کمک کند!". راوی حدیث پرسید: چگونه فرزند خود را در نیکی یاری نماید؟ حضرت فرمود: "آن چه را که کودک انجام داده است، از او قبول کند و آن چه انجام آن برای کودک سنگین است، از او نخواهد و او را به گناه و طغیان وادار نکند و به او دروغ نگوید و در برابر او مرتکب اعمال احمقانه نشود".
این موضوع در مورد برخورد شوهر با همسر نیز صادق است؛ یعنی شوهر نباید کاری کند که همسرش مجبور به دروغ گفتن شود، و این وقتی ممکن است که همسر احساس امنیت کند و از راستگویی هراسی نداشته باشد. به جای این که نسبت به دروغ حساس باشید، به موضوعی حساسیت نشان داده اید که سخت گیری در مورد آن توجیه عقلی و شرعی و عزفی ندارد؛ یعنی همراه خواهر و شوهر خواهر جایی رفتن. از این به بعد با همسرتان عهد و پیمان ببندید که به یکدیگر دروغ نگویید و نفرت خود را از این موضوع بیان دارید. به ایشان اطمینان دهید که از صداقت و راست گویی ناراحت نمی شوید. از همه مهم تر از سخت گیری های بی مورد اجتناب ورزید. یکی از علل دروغ گویی، ترس از مجازات است. غریزه ی صیانت ذات، همسرتان را وا می دارد که برای رهایی از مجازات، به دروغ متوسل شود. درمان این قبیل دروغ گویی ها، مهربانی می‌باشد. هر قدر زن و شوهر از نظر عاطفی به یکدیگر نزدیک باشند، یک رنگ تر و صادق ترند.