قرآن کریم و رفتار شوهر با زن
آیا در قرآن کریم در مورد رفتار شوهر با زن مطلبی آمده است؟
آیا درست است که مرد همواره در گردش باشد و زن را در خانه تنها بگذارد؟
قرآن کریم در آیات فراوانی از خانواده و وظایف هر یک از زن و شوهر سخن گفته است; برای اختصار به برخی از وظایف شوهر نسبت به همسرش اشاره میکنیم:
1. تأمین معاش و نفقة زن:
"الرِّجَالُ قَوَّ َمُونَ عَلَی النِّسَآءِ بِمَا فَضَّلَ اللَّهُ بَعْضَهُمْ عَلَیَ بَعْضٍ وَبِمَآ أَنفَقُوا مِنْ أَمْوَ َلِهِم...;(نسأ،34) مردان، سرپرست و نگهبان زنانند; به خاطر برتریهایی که ]از نظر نظام اجتماع[ خداوند برای بعضی نسبت به بعضی دیگر قرار داده است و به خاطر انفاقهایی که از اموالشان ]در مورد زنان[ میکنند..."
بدین وسیله، مرد و سرپرست خانواده وظیفه دارد که در برابر زن و فرزندان خود، برای پرداختن هزینههای زندگی و پرداخت مهریه و تأمین زندگی آبرومندانة آنها تلاش و فعالیت نماید.
از امام صادق(ع) سؤال شد: "حق زن بر عهده شوهرش چیست؟" فرمود: "او را از جهت غذا و خوراک تأمین کند و پوشاک و لباس او را بدهد و اگراز روی غفلت و نادانی خلافی کرد از او درگذرد."
2. رعایت عدالت، حسن خلق و ایجاد فضای مودت و دوستی:
"وَ مِنْ ءَایَـَتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُم مِّنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَ َجًا لِّتَسْکُنُوَّا إِلَیْهَا وَجَعَلَ بَیْنَکُم مَّوَدَّةً وَ رَحْمَة;(روم،21) و از نشانههای او اینکه همسرانی از جنس خودتان برای شما آفرید تا در کنار آنها آرامش یابید و در میانتان مودت و رحمت قرار داد."
از بین رفتن این دو اصل، یعنی "مودت" و "رحمت" در زندگی خانوادگی باعث میشود که هزاران بدبختی و ناراحتی و اضطراب به وجود آید.
3. از لحاظ معنوی، مرد باید خانواده خود را از جهنم نجات دهد و فضای معنوی و بهشتی در خانه ایجاد نماید:
"یَـََّأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُوا قُوَّا أَنفُسَکُمْ وَ أَهْلِیکُمْ نَارًا...;(تحریم،6) ای کسانی که ایمان آوردهاید! خود و خانوادة خویش را از آتشی که هیزم آن انسانها و سنگها است نگاه دارید."
خلاصه آن که مرد باید توجه کند که زن، شریک و سهیم زندگی است; هرگز نباید بیش از وظایف لازم بر او تحمیل کند و دربارة او ستم روا دارد و توقع نداشته باشد که او در مقابل مرد، همانند خدمتکار و کنیز، تمام احتیاجات و اوامرش را انجام دهد. زن نزد شوهر امانت پروردگار است و باید در چگونگی برخورد و رفتار با او خداوند عزیز را طرف حساب قرار دهد و کمترین ستم، مزاحمت و آزار را درباره او جایز نداند و با نهایت عدالت، انصاف، مهربانی و خیراندیشی با او رفتار کند.از نکات یاد شده پاسخ بخش سوم پرسش شما معلوم شد، بدیهی است که از نظر اسلام چنین رفتاری پسندیده نیست و این رفتار یک نوع ظلم و کم محبتی به زن میباشد که باعث سستی بنیان خانواده میشود.