آیا ممکن است پرده بکارت خون ریزی نداشته باشد؟
در مورد پرده بکارت آنچه که نوشتهاید ممکن است اتفاق بیفتد. در برخی از زنانی که دارای عضلات نیرومند وورزیده باشند، ممکن است ازاله پرده بکارت بدون هیچ نشانه خاصی صورت گیرد.
چرا در ایام عادت نزدیکی با زن حرام است ؟
به صورت مختصر چند علت ذکر میشود:
1- یکی از مهمترین عوامل لازم جهت مقاربتِ مطلوب وجود آرامش روحی و میل جنسی است که در اصطلاح پزشکی به آن ( Libido ) یا میل جنسی گویند. یعنی طرفین میل به مقاربت داشته باشند و الا در صورت عدم وجود میل از یک یا هر دو طرف عمل جنسی برای طرفی که میل کافی ندارد، نه تنها مطلوب و پسندیده نیست، بلکه موجب تنفر نیز میشود. در دوران قاعدگی، سطح هورمونهای جنسی خانمها (استروژن و پروژسترون) کاهش مییابد و در اثر آن دیواره داخلی رحم ریزش یافته و خونریزی میشود. در این دوران از یک طرف به علت کاهش هورمونی، عواطف و روحیه خانمها بسیار حساس و زودرنج شده و کجخلقی و بیحوصلگی خانمها در این دوره بیشتر میشود و حتی گاه تحمل بچهداری را ندارند و از طرف دیگر خونریزی از توان جسمی آنها میکاهد (درست مثل این که شما بروید بانک خون و یک کیسه خون بدهید) و به این دلیل از نظر پزشکی توصیه کردهاند در کارهای منزل مثل لباس شستن، ظرف شستن و... در این مدت به خصوص روزهای اول خانمها را یاری دهید. حال با این اوصاف آیا مقاربت که هم آمادگی روحی میخواهد و هم آمادگی جسمی صحیح است؟ مسلما در این گونه مواقع فقط مردان به لذت جنسی میرسند، ولی زن به لحاظ عدم آمادگی به اوج لذت جنسی یا اُرگاسم نمیرسد و دچار درد ناحیه کمر و لگن و... شده و حتی احتمال سردمزاجی و کاهش میل جنسی حتی در دوران طهارت و پاکی برای او وجود دارد. حتی گاهی به علت عدم آمادگی روحی و جنسیِ زن، خود مرد هم آن طور که باید لذت نمیبرد؛ یعنی غدد ترشحی دستگاه تناسلی زن که مسیر مقاربت را لزج و آماده می‌کنند، به خوبی فعالیت نمیکنند و مقاربتی دردناک همراه با خاطرهای بد برای زن به دنبال دارد و خود مرد هم به ارگاسم نرسیده است. در حالی که تمام توصیههای پزشکی این است که بهترین مقاربت، مقاربتی است که هر دو جنس آن هم در یک زمان و یا با فاصله زمانی اندک به اوج لذت جنسی (اُرگاسم) برسند.
2- یکی از اهداف مقاربت، تکثیر نسل است. هر چند از نظر پزشکی احتمال آبستنی زن در ایام عادت بسیار کم است، ولی در بعضی از قبایل یهودی (در اسرائیل) که به مقاربت در ایام عادت ماهانه نیز میپردازند و در مواردی زنها حامله میشوند، بیماریهای ارثی و نواقص ژنتیکی متعددی در بچهها مشاهده شده و حتی در کتب پزشکی ثبت و ضبط شده است. بنابراین جهت اجتناب از پیدا کردن چنین فرزندان ناقص الخلقهای، اجتناب پسندیدهتر است.
3- استراحت جنسی برای هر دو جنس (مرد و زن) یک ضرورت است، که علم نیز آن را ثابت کرده است. قاعدگی خانمها وسیلهای اجباری است برای این که زن و مرد مدتی استراحت جنسی داشته باشند و بعد از آن با میل و رغبت بیشتر در کنار یکدیگر باشند. از طرف دیگر به واسطه افراط دچار خودکشی نشوند. هر بار نزدیکی و مقاربت که همراه با ارگاسم باشد، تمام عضلات بدن (حتی عضلات موها که هر کدام از موهای بدن انسان به غیر از سر و صورت دارای عضلهای بسیار کوچک است و موقع بیرون آمدن از استخر یا ترس و... منقبض شده و موها را راست می‌کند) به یک باره منقبض شده و به شدت از ذخیره انرژی بدن میکاهد. احساس خستگی شدید بعد از مقاربت به خاطر همین مطلب است.
سخن معروف بوعلی سینا ـ که کتاب قانونش صدها سال در دانشکدههای پزشکی تدریس میشد ـ این است که انسان با هر بار مجامعت یک میخ به تابوتش میزند و چه بسا در اثر افراط، سریعا به پایان زندگی جنسی و دنیوی خود برسد. بنابراین علم حکم می‌کند اجبارا هم که شده، در این مدت خود و همسرتان استراحت کنید.
4- در طول دوران قاعدگی، لایه داخلی رحم، دهانه رحم و مجرای داخلی مهبل ریزش دارند و سطوح و لایههای زیرین تا اتمام دوران قاعدگی بسیار نازک و شکننده هستند و هرگونه تماسی ایجاد خراش و آسیبدیدگی مینماید که زمینه را برای بروز عفونتهای بعدی فراهم مینماید.
5- اغلب انجام نزدیکی منجر به ایجاد پارگیها ( Lacerarions<Font fac e=LTS Style="font-size:21">) و آسیبهای بافتی مینماید که در حالت طبیعی به لحاظ حضور ترشحات این آسیبهای جزئی به سرعت و با تکثیر سلولها ترسیم میشود. در دوران قاعدگی ترشحات طبیعی واژن (مهبل) حضور ندارند [ که خود به دلیل اُفت هورمونی است ] و لذا ترمیم با اشکال مواجه میگردد. به همین دلیل است که اگر در این دوران نزدیکی صورت گیرد با احساس سوزش و درد توأم خواهد بود.
6- طول دوران سیکل قاعدگی 28 روز فرض میشود که تخمکگذاری 14 روز قبل از بروز قاعدگی صورت میپذیرد. لذا پیشبینی زمان تخمکگذاری بسیار دشوار است. در برخی موارد زمان تخمکگذاری به جلو افتاده و در اواخر قاعدگی (قاعدگیهای طولانی) صورت میگیرد. لذا برای زوجینی که قصد پیشگیری از بارداری را دارند نزدیکی منجر به باروری میشود.
7- دوران قاعدگی برای اکثر خانمها همراه با دردهای لگنی، شکمی، کمردرد، احتقان ناحیه شکم، احساس سنگینی و درد ناحیه پستانها و... همراه است. به علاوه فرد دچار افسردگی و اضطراب و برخی دیگر علائم روحی - روانی نیز هست. لذا تحمیل نزدیکی در چنین حالتِ بیمار گونهای صحیح نبوده و تجربه منفی به بار خواهد آورد که در روابط آتی زناشویی ایجاد مشکل خواهد کرد.
در بعضی از کتب بیان شده که نزدیکی و مقاربت بین زن و مرد هر چهار ماه واجب است به نظر شما راه مناسب در ارضاء غریزه جنسی و زمان مناسب که دو طرف بتوانند سیر طبیعی این نعمت خدادادی را به نحو احسن انجام دهند و از یگدیگر راضی باشند چیست؟
در مباحث مربوط به زناشویی و رابطه زن و شوهر دو مسأله حایز اهمیت است یکی مسأله حق و دیگری اخلاق. به عبارت دیگر زن و شوهر نسبت به یکدیگر حق و حقوقی دارند که در متون فقهی و قوانین شرعی و قوانین مدنی و ... آمده است. ولی آیا زندگی زناشویی فقط بر پایه حقوق به چرخش در می‌آید؟ اگر بنا باشد زندگی زناشویی را بر پایه حقوق استوار کنیم زندگی هیچ لذتی نخواهد داشت. مثلاً از نظر شرعی و فقهی زن وظیفه ندارد برای شوهر غذا طبغ کند، خانه اش را جارو کند، لباسش را بشوید و فرزند را شیر بدهد و ...و می تواند برای انجام این کارها برای خودش مزد دریافت کند و بگوید به شرطی انجام می دهم که مزدم را پرداخت کنی. ولی آیا اگر زنی بگوید بچه ام (بچه ات) را بشرطی شیر می دهم که مزدم را بدهی این زن چگونه زنی است!
موضوع استمتاع جنسی نیز دو جنبه دارد. یک جنبه شرعی و فقهی و یک جنبه اخلاقی. از نظر فقهی و شرعی مرد حق ندارد بیش از مدت زمان مشخص مانع استمتاع جنسی او بشود. هم خوابگی و هم بستری یکی از حقوقی است که زن بر گردن مرد دارد و متقابلاً نیز هم خوابگی و هم بستر شدن از حقوق مرد است نه زن می تواند مانع استمتاع مرد بشود و نه مرد مانع استمتاع مرد. زن در برابر درخواست مرد وظیفه دارد بجز در مواردی که منع شرعی دارد به خواسته مرد پاسخگو گوید و او را ارضا کند و گر نه نفقه ندارد و ناشزه تلقی می شود و مرد نیز حق ندارد بیش از چهار شب جدایی از همسرش بخوابد یعنی از هر 4 شب سه شب اختیار دارد جدا بخوابد ولی شب چهارم حتماً باید در کنار همسرش و در حالت آشتی بخوابد و بیش از 40 روز حق ندارد از آمیزش جلوگیری کند.
اما در بحث اخلاق جنسی موضوع متفاوت است. زن و مرد هر وقت تمایل به ارضا جنسی از یکدیگر داشتند باید همدیگر را ارضا کنند. ارضاء جنسی جنبه جسمی ندارد بلکه بیشتر جنبه روانی دارد زمانی تمایل جنسی بوجود می آید که ناراحت و خسته نباشد و ... مثلاً اگر کسی دچار مصیبت شدیدی شده باشد تمایل جنسی ندارد ولی آیا به این معناست که غدد جنسی او ترشح ندارد قطعاً دارند ولی تحریک جنسی مربوط به مسایل روانی است. بنابراین زن و مرد هر وقت تمایل داشتند باید یکدیگر را ارضا بکنند. البته موانع شرعی و عرفی و ... را باید مد نظر داشته باشند. هر کدام ابراز تمایل کند دیگری اگر تمایل ندارد نمی تواند و نباید امتناع ورزد. البته مرد اگر تمایل دارد باید زن را با ملابسه و بازی و بوسه و ... آماده کند و بدون آمادگی اقدام به ارتباط جنسی با همسرش نکند. باید آماده اش کند تا ارضاء او نیز کامل بشود. و ...
اگر در دوران نامزدی و عقد نزدیکی به فرض صورت نمی گیرد و دو زوج جوان در یک بستر بخوابند که این از لوازم زناشویی است اگر تحریک شد که طبیعتاً تحریک خواهد شد چگونه باید ارضاء شوند؟
در صورتیکه عقد شرعی واقع نشده باشد، دختر و پسر با هم نامحرم بوده و هر گونه رابطه به جز گفتگو در حد ضرورت حرام شرعی می باشد. اما با اجرای صیغه عقد نکاح شرعی، زن و شوهر در دوران نامزدی نیز حق دارند با رعایت مصالح شرعی و عرفی از همدیگر لذت و بهره جنسی ببرند، ولی کاری نکنند که موجب بی آبرویی مؤمن، و هتک حرمت خانواده طرفین گردد؛ که در این صورت مشکلی پیش نخواهد آمد، ان شاء الله.
حتماً شما دوست عزیز که از تحصیلات دینی نیز برخوردار هستی و احتمالاً برخی متون فقهی را خوانده یا در آینده خواهی خواند می دانی که لذت جنسی فقط در برقراری رابطه جنسی نیست اگر چنین چیزی بود تفاوتی با دیگر حیوانات وجود نداشت. لابد می دانی که بیشترین لذت مرد در دیدن است و برای همین جهت است که زنان بیشتر به آرایش می پردازند و عروسها به آرایشگاه برده می شوند و بطور مفصل برای رفتن به حجله آرایش و تزیین می شوند تا غریزه مرد به صورت کامل ارضاء شود و سفارشاتی که به مردان و زنان در هنگام معاشرت با یکدیگر در متون روایی و دین شده است نیز حاکی از این امر است که شما برادر عزیز می توانی به کتابهایی نظیر کتابهایی که در انتهای سؤال معرفی شده اند مراجعه کنی. تقبیل و بوسیدن، ملاعبه و بازی و محبت کردن و معاشقه و مالیدن پستانها و رانهای زن توأم با بیان کلمات محبت آمیز و عاشقانه و عکس العمل در برابر آن موجب لذت دو طرف می شود. انزال نیز فقط از طریق برقراری جنسی صورت نمی گیرد بلکه بدون دخول نیز انزال می تواند صورت گیرد وقتی دو طرف در اوج تحریک قرار گیرند هر دو ارضاء خواهند شد و انزال صورت خواهد گرفت و هیچ نیازی هم به دخول نخواهد بود تا عرف رایج که دختر تا قبل از ورود به منزل شوهر و شب عروسی همچنان باید باکره بماند، حفظ شود. شما به هر طریقی که غریزه جنسی ات ارضا شود و لذت ببری و طرف مقابل نیز محظوظ شود منع شرعی ندارد و وجوبی برای دخول نیست البته پس از عروسی چنین وجوبی هست که شما می توانید در کتب فقهی مربوط به حقوق زناشویی مطالعه کنی. حتی پس از عروسی نیز اگر بدون مقدمه و آمادگی بخواهی رابطه جنسی برقرار کنی هیچکدام حظ و بهره کامل نخواهید برد در دوران نامزدی هم اگر به اوج آمادگی رسیدید بالاترین لذت را خواهید برد گر چه انزال از طریق مالش و بوسه و تقبیل و ... صورت گیرد.
توصیه می‌کنم کتابهای زیر را بخوان:
1ـ ازدواج مکتب انسان سازی، شهید دکتر پاک نژاد (2 جلد)
2ـ بهشت خانواده، مرحوم دکتر مصطفوی (2 جلد)
3ـ ایجاد صمیمیت در زوجین، ب ـ قبادی.
منابع و مآخذ:
رساله مراجع دوازده گانه
خانمی که هنوز یک ماهی از بارور شدنش نگذشته است به بهانه همین حاملگی از نزدیکی شوهرش مانع می شود آیا این خانم شامل نشوز می شود؟ و لطف کنید راهنمایی کنید با این خانم چگونه می شود کنار آمد و از لحاظ پزشکی چه توصیه‌هایی می فرمایید؟
برای پاسخ به سؤال فوق باید علّت را از پزشک متخصص پرسید. زنان باردار برای زناشویی محدودیت هایی دارند ولی این که اصلاً مقاربت و نزدیکی در آن دوران ممنوع باشد مردود است. در شرایطی ممکن است مقاربت با زن باردار منجر به سقط جنین بشود. احتمال دارد خانم مذکور چنین اطلاعاتی دارد ولی اگر با شوهرشان دچار اختلاف هستند و شوهر تمایل به مقاربت دارد و زن ممانعت می کند و احتمالاً می ترسد دچار مشکل بشود بهتر است به پزشک مراجعه کنند و از او سؤال کنند. ولی اصولاً پزشکان مقاربت را در دوران بارداری منع نمی کنند. برخی از پزشکان مقاربت با زن باردار را در ماه های آخر بارداری منع می کنند. خصوصاً نسبت به زنانی که سابقه سقط جنین دارند، و به طور کلی می گویند زن باردار در حال آمیزش نباید به اوج لذت جنسی برسد، بنابراین بهتر است به همراه یکدیگر به پزشک مراجعه کنند تا اگر زن به درستی مسأله واقف است و از روی دلیل و استدلال منع می کند مرد متوجه بشود و اگر زن بدون صحبت و از روی جهل و ناآگاهی و توهّم ممانعت می کند به ناآگاهی و جهل خودش آگاهی پیدا کند و موجبات نزاع و اختلاف را فراهم نسازد. یک احتمال نیز وجود دارد و آن این است که زن به دلایلی دچار ناتوانی و بی میلی جنسی شده است که در این صورت مرد باید تلاش کندآن را مرتفع نماید.
برای آگاهی و مطالعه بیشتر در خصوص علل و عوامل ناتوانی یا بی میلی جنسی توصیه می شود کتابهایی که در انتهای سؤال مطرح شده است مطالعه نمایند.
1- بهشت خانواده، دکتر سید جواد مصطفوی
ناتوانی بی میلی و سردی جنسی پیشگیری و درمان، آرمان ساکت، دکتر محمد نامدار مقدم.
این مشکل یکی از دوستان من می‌باشد اومی‌گوید قدرت جنسی او آن قدر قوی است که شوهرش با آن که مردی قوی و سالم است اصلا نمی‌تواند حتی بخشی از ارضای جنسی او را برآورده کند و از این بابت به پزشک نیز مراجعه کرده است و با داروهایی که مصرف می‌کند اصلا تاثیری در درمان بیماری وی نداشته است وی ساکن شمال کشور می‌باشد و این طور که بیان می‌کرد این بیماری شوهرش را نیز بسیار آزار می‌دهد به طوری که در پی درمان وی شوهرش دست به کارهای غیر معمول و گاهی خلاف شرع بزند شما چنین دختری را چگونه راهنمایی می‌کنید که هم ارضای جنسی وی برآورده شود و هم دست به خلاف نزند.
تمایلات جنسی عمدتاً مربوط به جنبه های روحی و روانی افراد است نه فیزیولژی و جسم انسان. کاهش یا شدت قدرت جنسی به جسم فرد ارتباطی ندارد بلکه به تخیلات، تفکرات، اندیشه ها و افکاری که در ذهنش رژه می روند و صحنه هایی که مشاهده می کند و حرفهایی که می شنود و ... این تمایلات را شکل می دهد.
مسایل ژنتیکی و ارثی در شدت و ضعف آن کمترین تأثیرات را دارد. تغذیه اندکی در آن تأثیر دارد. البته تغذیه ناکافی می‌تواند در میزان ترشحات جنسی تأثیر بگذارد و به کاهش آن کمک کند که تغذیه ناکافی و ناسالم نه فقط در این بعد اثر می‌گذارد بلکه در عدم سلامتی و ضعف کلی بدن اثر دارد.
ولی اگر فردی تغذیه ای سالم و درست داشته باشد و از سلامتی جسمی بر خوردار باشد مسایل ژنتیکی و ارثی در شدت و ضعف تمایل و غریزه جنسی تأثیری ندارد. سؤال این است که اگر قدرت جنسی مربوط به جسم باشد، چرا افرادی که به زعم بستگان افرادی شر هستند در مواقع مصیبت و عزا هیچگونه تظاهری جنسی ندارند. این مسأله خود دلیل بر آن است که تمایل جنسی امری عمدتاً روانی است و شدت و ضعف آن به ناسامانی های روحی و روانی افراد مربوط می شود و اگر به موقع پیشگیری و علاج نشود آثار و عواقب سوء و بسیار خطرناکی دارد.
در خصوص مورد مطرح شده مسأله از دو زاویه مورد توجه است: یکی از طرف خانم که این مسأله ممکن است به تفکرات، اندیشه ها، معاشرت ها و رفت و آمدها، صحبت ها و محیط خانوادگی و کاری و ... مربوط بشود و مجموعه این عوامل بر تحریکات جنسی ایشان بیفزاید.
و دوم از سوی شوهر ایشان. یک احتمال وجود دارد که شوهر نمی تواند بدرستی از نظر جنسی همسرش را ارضاء کند. مردان در هنگام تمایل جنسی بیشتر علاقه دارند به سرعت ارضاء شوند، ولی زنان دوست ندارند خیلی زود ارضاء شوند بلکه دوستدار معاشقه هستند. آنان می خواهند مدت زمان ارضاء طولانی بشود یعنی زمانی طولانی معاشقه و ملاعبه و بازی بکنند و بشدت تحریک جنسی صورت بگیرد. گاهی ارضاء جنسی برای زنان به گونه ای صورت می گیرد که از آن احساس تنفر می‌کنند و این زمانی است که ارتباط زناشویی به سرعت و بدون مقدمه و آماده کردن زن صورت می گیرد.
مرد باید بداند در طول ماه زمانهای اوج و کاهش جنسی همسرش چه زمانی است و تمایلات جنسی خودش را بر آن اساس تنظیم کند حتی اگر خودش تمایلی به ارضای جنسی ندارد می تواند از طریق معاشقه و ملاعبه او را ارضاء کند. لزوماً ارضای جنسی با هم بستر شدن نیست. چه بسا زنان در اوج لذت جنسی، ارضاء می شوند و مرد هم از این که توانسته است همسرش را به اوج لذت برساند خوشحال می گردد.
توصیه می کنیم برای آگاهی بیشتر از کیفیت ارضاء جنسی به کتابهای مربوطه مراجعه نموده و دستورات داده شده را مراعات کند. (1) اگر اشکال از طرف مرد بود برطرف گردد. فضای ذهنی و تفکرات و معاشرتهای زن نیز باید بررسی و عوامل تحریک پذیر کاهش یابد. اگر این اقدامات مؤثر واقع نشد حتماً در اولین فرصت به روانشناسان مجرب مراجعه نمایند. زن و شوهر باید مراجعه کنند. چون ممکن است به هر دو مربوط باشد. مرد به روانشناس مرد و زن به روانشناس زن مراجعه نماید.
امید است این توصیه ها مؤثر واقع شود و فرد مذکور با وجود همسرش به اوج لذت جنسی برسد و از کارهای خلاف شرع و ... اجتناب ورزد انشاء ا... .
منابع و مآخذ:
1. از جمله کتابهای فوق می توان کتاب: خستگی جنسی، محمد رضا تقدمی، ناتوانی، بی میلی و سردی جنسی پیشگیری و درمان را ذکر کرد.
مبارکترین شب و روز برای امر خطیر ازدواج چیست؟
در پاسخ به سؤال شما دوست عزیز عرض می شود، در اسناد اسلامی به امر مبارک ازدواج بسیار توجه شده و مورد تأکید قرار گرفته است. در قرآن کریم ازدواج مایه آرامش خاطر زن و مرد دانسته شده، چنانچه می فرماید : "و من آیاته ان خلق لکم من انفسکم ازواجاً لتسکنوا الیها..."(1)یعنی "یکی از آیات الهی اینست که برای شما از جنس خودتان جفتی بیافرید که در بر او آرامش یافته و با هم انس می گیرید."
و حضرت علی ( می فرمایند : "چون عروس وارد شد، داماد دو رکعت نماز گزارده دست بر پیشانی او کشد و بگوید خدایا همسرم را برای من و مرا برای او مبارک گردان و مادام که بر ما توفیق خواسته ای زندگیمان را میمون و مبارک قرار ده، و چنانچه کار به جدایی کشید درمفارقت نیز خیر و خوبی مقدّر فرما."(2)
اما دربارة‌اینکه مبارکترین شب و روز برای ازدواج کدام است در آیات و روایات چنین چیزی به چشم نمی خورد و اگر این مسأله سود قابل توجه یا ضرر غیر قابل جبرانی داشت، در آیات الهی یا گفته های معصومین به آنها اشاره می شد، در حالیکه تنها چیزی که در روایات آمده، اینست که "شب عروسی کنید، روز ولیمه دهید."(3)
اما از آنجا که ائمه اطهار( فرموده اند که در شادیهای ما شاد بوده و در ماتم ما غمزده باشید، بهتر است که این مراسم شادی در اعیاد برگزار شود، اما منعی درباره اینکه این مراسم حتی در ماههایی چون محرم و صفر برگزار شود نرسیده، اما ادب اسلامی اقتضاء می کند که اگر بخاطر ضرورتی این مراسم در محرم یا صفر برگزار شد احترام این ماههای گرانقدر شدیداً مراعات شود.
برای مطالعه بیشتری در این زمینه به کتاب شریف حلیة المتقین، ص69 و همچنین کتاب بهشت خانواده، کتاب ازدواج معصومین( و خیلی از کتابهای دیگری که در زمینه ازدواج می باشند مراجعه نمایید.
منابع و مآخذ :
1. سوره مبارکه روم / آیه21
2. ازدواج در اسلام، علی مشکینی، ترجمه احمد جنتی
3. وسائل الشیعه، باب40، خ1
در بعضی از کتب سخنانی از چهارده معصوم(ع) وارد شده است که اگر انسان در فلان شب با همسرش نزدیکی نماید فرزندش فلان کاره خواهد شد. آیا این سخنان واقعیت دارد یا خرافات است؟
این روایت نقل شده است و مقصود از آن این نیست که حتماً (جبرا) فلان کار خواهند شد؛ بلکه به این معنا است که عدم مراقبت در این امور، دارای آثار سوء تربیتی و زمینهساز گسترش این گونه مفاسد است.
در سؤال خود، اشاره به وراثت به گونهای جبر انگارانه کردهاید.
ولی باید توجه داشت که اصولاً »اراده انسان« بر هر عاملی غلبه دارد و مغلوب هیچ یک از آن اقتضائات نمیشود. بنابر این گر چه در تأثیر این عوامل شکّی نیست، ولی این تأثیرات به معنای سلب اختیار از انسان نیست. به دیگر عبارت وراثت علت تامّه نیست؛ بلکه در حد زمینه و شرایط است که از آن به »اقتضاء« تعبیر می‌کنند.
بدین ترتیب اثر وراثت با اراده و اختیار انسان منافات ندارد، به همان دلیل که بسیاری از افراد شایسته و صالح از میان خانواده های ناشایست ظهور کردهاند و با ریاضت و خودسازی، گاه نه تنها مسیر خود را عوض کردهاند، بلکه سرنوشت جامعه را نیز دگرگون ساختهاند.
بدون شک زمانها و اوضاع فلکی و احوال از جهات مختلف با یکدیگر تفاوت دارند برای مثال چنانچه مسجد و کعبه و مکه و مدینه با مکانهای دیگر تفاوت دارد، ماه مبارک رمضان و شب قدر و شب جمعه با زمانهای دیگر فرق دارد.
شاید بتوان گفت همانگونه که برخی شبهای مهتابی در شدت و ضعف جزر و مد دریاها و رودخانهها مؤثر است تأثیرپذیری انسان در شبهای اول ماه با وسط ماه قمری از اوضاع فلکی بعید نمیباشد. ازاینرو در روایات آمده است در برخی شبهای ماه قمری نزدیکی با همسر مکروه است.
فلسفه دوری از این عمل در هنگام قمر در عقرب و یا هنگام خسوف و کسوف نیز به جهت آثار وضعی منفی است که در این اوضاع، تحقق مییابد. برخی از این آثار وضعی در روایات به آن اشاره شده است. مثلاً فلسفه منع نزدیکی با همسر در هنگام قمر در عقرب یا برخی از اوضاع فلکی این است که فرزند انسان که در آن لحظه نطفهاش منعقد میگردد، دچار آسیبها و آفتهایی چون نقص در اعضاء بدن یا کمبود عقل و مغز و یا آفتهایی در روح چون نفاق و دیگر رذایل اخلاقی میگردد.
به همین جهت در روایات ما بهترین روزها و بهترین ماهها و بهترین زمانها و مکانها معرفی شده است.
در این زمینه میتوانید به کتاب حلیةالمتقین مرحوم علامه مجلسی مراجعه نمایید.
چه دعاهایی در دوران بارداری و قبل از آن و دوران شیردهی هست که خواندن آن ها تأثیر در داشتن فرزند صالح داشته باشد؟
برای زندگی پربار در سایه خانواده و داشتن فرزندان شایسته، اولیای دینی و دانشمندان اسلامی رهنمودهایی داده اند که شامل مرحلة انتخاب همسر، شب زفاف، اوقات همبستر شدن و دوران بارداری می شود.
رسول خدا(ص) فرمود: "برای نطفه های خود محل مناسب انتخاب کنید و از اشخاص هم شأن خود (از نظر ایمان) زن بگیرد و به آن ها زن بدهید".(1)
امام صادق(ع) فرمود: "داماد در شب زفاف، موی جلوی سر عروس را رو به قبله گرفته و بگوید: "اللّهم بأمانتک أحذتُها و بکلماتک استحللتُها فإن قضیت لی منها ولداً فاجعله مبارکاً تقیآ من شیعة آل محمد و لا تجعل للشیطان فیه شرکاً و لا نصیباً؛ خدایا، این زن را به وسیلة کلمه های تو (عقد ازدواج) به خود حلال کرده ام. اگر مقدّر کرده ای که از این خانم برایم بچه بیاوری، او را مبارک و با تقوا و از شیعیان آل محمد(ص) قرار ده، و شیطان را در او شریک و صاحب نصیب مفرما".(2)
حضرت باقر(ع) فرمود: "به هنگام همبستر شدن بگوید (اگر فرزند می خواهد): "اللّهم ارزقنی ولداً واجْعله تقیاً زکیّاً لیس فی خلقه زیادةً و لا نقصان واجعل عاقبته إلی خیر؛ خدایا، فرزندی عنایت کن و او را پاکیزه و با تقوا و عاقبت به خیر قرار ده و خلقتش را صحیح و سالم و بدون عیبت و نقص کن".(3)
امیر مؤمنان(ع) فرمود: "قبل از هم خوابی بسم الله بگویید".(4)
مستحب است که با وضو همبستر شوند، خصوصاً در دوران بارداری.(5)
توصیه شده که مادر در ماه اوّل بارداری روزهای پنج شنبه و جمعه سورة "یس" و "صافات" بخواند و به شکم بدمد.(6) برای ماه های دیگر نیز توصیه های شده است می توانید به کتاب ریحانة بهشتی یا فرزند صالح نوشتة سیما میخبر مراجعه فرمایید.
پی نوشت ها:
1 ـ 4. علامه مجلسی، حلیه المتقین، ص 134 تا 135.
5. امام خمینی، تحریر الوسیله، ج 2، ص 239.
6. سیما میخبر، ریحانه بهشتی، ص 59.
در صورت امکان زیانهای زیادی روی در امور جنسی بعد از ازدواج را شرح دهید.
درباره آمیزش با همسر بیانات مختلف و به ظاهر متضادی از رسول خدا(ص) وامامان معصوم(ع) صادرشده است: مثلاً حضرت رضا(ع) فرمود: "درخروس سفید پنج خصلت از خصایل پیامبران وجود دارد:
1 - شناخت اوقات نماز.
2 - غیرت نسبت به خانواده و ناموس.
3 - سخاوت.
4 - شجاعت.
5 - آمیزش زیاد.
در این حدیث تصریح شده که آمیزش زیاد خوب است. در حالی که در حدیث دیگری از پیامبر(ص) میخوانیم: "کسی که تصمیم دارد باقی بماند، باید چند کار را انجام دهد:
1 - سحر خیز باشد یا صبح زود صبحانه بخورد.
2 - سعی کند خیلی بدهکاری نداشته باشد (دین زیاد انسان را پیر می‌کند).
3 - آمیزش با زنان را کم کند.
چنان که مشاهده میشود این حدیث اعلان می‌کند آمیزش زیاد عمر انسان را کوتاه می‌کند. از بوعلی سینا نقل شده: "تا میتوانید جماع و آمیزش را کم کنید، چون آب زندگی است که در رحم زنان ریخته میشود".
جمع بین این دو دسته روایات این است که اسلام میخواهد جلو افراط و تفریط را بگیرد؛ یعنی نه آن قدر از آمیزش اجتناب کن که زن و مرد از نظر غریزه جنسی اشباع نشوند، نه افراط کنند که دچار ضعف اعصاب (1) و کوتاهی عمر و ناتوانی جنسی گردند.
پی نوشتها:
1 - صدوق (ره)، خصال، ص 208، باب خمس، حدیث 63.
•
