توجه به نعمت
•
توجه به نعمت
خوردن و آشامیدن ، پوشیدن و سود بردن ، و بهره گیرى از هر نعمتى بدون توجه به اینکه نعمت به اراده ى چه کسى به وجود آمده ؟ چگونه پدید آمده ؟ براى چه بر سر سفره ى حیات قرار داده شده ؟ چه عواملى در رنگ و مزه و بو و انرژى آن در عرصه گاه هستى دخیل بوده و خلاصه بدون اندیشه در یک لقمه ى نان ، یا یک قطعه پارچه ، یا زمینى آماده براى کشاورزى ، یا چشمه اى جوشان ، یا رودى جارى ، یا جنگلى انبوه از درختان مفید ، و اینکه با کمک چند میلیون یا میلیارد عامل به وجود آمده تا ساختمان حیات انسان برپا شود ؟ کار حیوانات و غافلان و بى خردان است .
اندیشمندان به تمام نعمت هایى که در اختیار دارند با چشم عقل و بینایى قلب مى نگرند تا وجود نعمت دهنده را در کنار نعمت لمس کنند ، و فواید نعمت را بیابند و از نعمت به همان صورت که پدید آورنده ى نعمت خواسته استفاده نمایند .
قرآن که کتاب هدایت است مردم را بدین صورت به نعمت هاى الهى توجه مى دهد :
یَا أَیُّهَا النَّاسُ اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ هَلْ مِنْ خَالِق غَیْرُ اللَّهِ یَرْزُقُکُم مِنَ السَّماءِ وَالاَْرْضِ لاَ إِلهَ إِلاَّ هُوَ فَأَنَّى تُؤْفَکُونَ (فاطر ( 35 ) : 3)
اى مردم ! نعمت هاى خدا را بر خود توجه کنید ، آیا آفریننده اى جز خدا هست ؟ خدایى که از آسمان و زمین به شماروزى مى دهد ، جز او معبودى نیست پس به کجا روى مى آورید ؟
آرى تمام نعمت ها با فوایدى که دارند دلیل بر یگانگى حق ، و برهان بر توحید ذات و راهى آسان براى شناخت حضرت حق است .
توبه آغوش رحمت
تالیف: استاد حسین انصاریان
http://www.erfan.ir/farsi/book/view.php?id=39&catid=4