پیامبر اعظم (ص)
امام حسین (ع) فرمود: از پدرم از وضع داخلی رسول خدا (ص) پرسیدم فرمود : به منزل رفتنش به اختیار خود بود و چون به منزل می رفت اوقات خویش را سه قسمت می کرد:
قسمتی برای عبادت خداوند
قسمتی برای خانواده
و قسمتی برای خود.
اما قسمت خودش را باز میان خود و مردم قسمت می کرد و پس از فراغت از کار خواص به کار های عموم می پرداخت و چیزی از آن وقت را برای خود باقی نمی نهاد.
و از جمله روش آن حضرت در رابطه با امت این بود که اهل فضل را به عنایت و اجازه ی ویژه ی خود مخصوص می داشت و وقت خود را در اختیار هر کس به مقدار فضیلتی که در دین داشت می نهاد.
برخی یک حاجت برخی دو حاجت و برخی چندین حاجت داشتند و حضرت به رسیدگی آنها می پر داخت و آنان را سرگرم اصلاح کار خودشان و مردم می کرد از کار و بارشان می پرسید و آنچه را لازم بود به آنان خبر می داد و می فرمود: « باید حاضران به غایبان برسا نند و حاجت کسانی را که به من دسترسی ندارند به من برسانید زیرا هر که حاجت کسانی را که دسترسی به سلطان ندارند به گوش سلطان برساند خداوند قدمهای او را در روز قیامت ثابت و استوار سازد.» .
در مجلس آن حضرت جز این گونه مطالب گفته نمی شد و از کسی غیر آن را نمی پذیرفت. آنان برای درک فیض و طلب علم خدمت حضرتش شرفیاب می شدند و بی آنکه چیزی فرا گیرند پراکنده نمی شدند و چون از آن مجلس باز می گشتند خود راهنمایا نی بودند.
انتشارات پیام آزادی ، چاپ 1382، صفحه 25
معرفی یک وب سایت جالب ، پر محتوا و متنوع
حاوی مطالب ارزشمند در زمینه های مختلف ، مذهبی و اجتماعی